Over mij

Biografie van Marion de Goeij, (1955) geboren in Veghel

Mijn hele leven werk ik al met klei. De massa geeft mij de mogelijkheid vormen te maken die ik wil. Destijds ben ik begonnen bij het Pieter Breughel instituut in Veghel.

Omdat ik mezelf wilde ontwikkelen als keramist was het nodig de uitdaging niet te schuwen maar juist de uitdaging op te zoeken.

Dat heb ik gedaan door bij verschillende docenten lessen te volgen om me diverse technieken eigen te maken. Maar vooral heb ik mijn grenzen opgezocht om die vervolgens weer te overschrijden. Me te focussen op wat mij bezighoud en me op de grens begeven in wat mogelijk is. Ik wilde de wetten die op keramiek van toepassing zijn, onderzoeken. Dat brengt onrust maar dat leidt wel ergens toe. Namelijk dat ik mijn creatieve ziel erin kwijt kan.

De machines die op het CHV-terrein in Veghel staan, bleken een grote inspiratiebron. Ze stralen
zoveel zeggenschap uit, dat ik er van onder de indruk ben . Ze hebben ons veel gebracht. Mijn objecten laten een stoerheid zien met een lieflijke kant. Zo ben ik zelf eigenlijk ook wel. Ik hou van contrasten in lijnenspel, zacht/ scherp, strak/ gewelfd. Door aan een object te werken komt er een proces op gang. Het is het proces wat me verrast en het werk doet. Het is dan ook altijd jammer wanneer het object”klaar”is, en het proces gedaan is. Tijdens dit proces maak ik beslissingen die ik van te voren niet weet, dan is het onoverkomelijk. Het overtreft mezelf.

Als keramist mag ik met vormen en ideeën aan de slag. Dat is een voorrecht. ik bied de toeschouwer zijn en haar beleving, en hoop dat schoonheid gevonden wordt,want esthetiek schuw ik niet. Mooie dingen inspireren, hebben kracht en roepen hun eigen energie op. Misschien ontdekt u emotie, een vleugje humor in mijn werk, dan hebben we dezelfde werkelijkheid voor even. Geniet van de gedeelde momenten.

Het werk ontstaat in mijn handen. Als je ernaar kijkt zie je hoe het gemaakt is, wat interessant is om naar te kijken. Dat is voor mij een belangrijke voorwaarde dat het voor de kijker plezier en een eigen beleving oproept. Mijn objecten laten momenten zien. Soms is het een verstilling van een gebeurtenis.

Machines en containers

Aan grote machines zit zoveel moois. Grote oude machines die productie hebben gemaakt. Ze hebben een veelzeggend verleden. Mens en machine, ze waren veroordeelt tot elkaar, men kon niet zonder elkaar. De relatie was afhankelijk en functioneel. Als machine zijn ze imposant en stralen gezag uit. Nu voldoen ze als prachtige kunstwerken, en hebben het recht bewonderd te worden.

Het diepliggende gevoel wat me elke keer weer trof tijdens het maakproces van mijn machines en containers was de sterke behoefte er een eigen interpretatie aan te geven. Het laat me nooit los, ik moet er aan geloven. De menselijke maat aanbrengen. Ik wil mijn eigen ziel erin leggen. Een uitdrukking laten zijn van een idee. Maakbaar, eenvoud, onafhankelijk. Sommige van mijn machines hebben met gemak nog iets weg van de oude machine, andere objecten hebben zelfs iets menselijks. Weer andere hebben een robotachtig karakter. Ze worden bijna speelgoed, het prikkelt de fantasie. Ze krijgen iets aaibaars, hebben elegantie

Met veel plezier heb ik aan deze machines gewerkt. Afijn, kijk zelf maar…………………..

Marion de Goeij, keramist